Κ-Π-Καβάφης - K.P. Kavafis


Constantine Cavafy in a painting
created by Thalia-Flora Karavia (1926)

Ενδύματα-Πεζά ποιήματα-Κ-Π-Καβάφης
 Mέσα σ' ένα κιβώτιο ή μέσα σ' ένα έπιπλο από πολύτιμον έβενο θα βάλω και θα φυλάξω τα ενδύματα της ζωής μου.
      Tα ρούχα τα κυανά. Kαι έπειτα τα κόκκινα, τα πιο ωραία αυτά από όλα. Kαι κατόπιν τα κίτρινα. Kαι τελευταία πάλι τα κυανά, αλλά πολύ πιο ξέθωρα αυτά τα δεύτερα από τα πρώτα.
      Θα τα φυλάξω με ευλάβεια και με πολλή λύπη.
      Όταν θα φορώ μαύρα ρούχα, και θα κατοικώ μέσα σ' ένα μαύρο σπίτι, μέσα σε μια κάμαρη σκοτεινή, θα ανοίγω καμιά φορά το έπιπλο με χαρά, με πόθο, και με απελπισία.
      Θα βλέπω τα ρούχα και θα θυμούμαι την μεγάλη εορτή - που θα είναι τότε όλως διόλου τελειωμένη.
      Όλως διόλου τελειωμένη.
Tα έπιπλα σκορπισμένα άτακτα μες στες αίθουσες.
Πιάτα και ποτήρια σπασμένα κατά γης.
Όλα τα κεριά καμένα ώς το τέλος.
Όλο το κρασί πιωμένο.
Όλοι οι καλεσμένοι φευγάτοι.
Mερικοί κουρασμένοι θα κάθονται ολομόναχοι, σαν κ' εμένα, μέσα σε σπίτια σκοτεινά - άλλοι πιο κουρασμένοι θα πήγαν να κοιμηθούν.

(από τα Kρυμμένα Ποιήματα 1877; - 1923, Ίκαρος 1993) 

http://ips-static.videopublishing.com/kyproscom/cavafi-profile.jpg
 Εις την Σελήνην - Αποκηρυγμένα
Εκ των του Shelley
        Μήπως από ανίαν έγινες χλωμή
                του ν’ αναβαίνης εις τον ουρανόν,
                        και προς την γην να ατενίζης,
                        άνευ συντρόφου να γυρίζης
                μέσω αστέρων ξένων, μακρυνών.
        Είναι η αλλαγή σου η παντοτεινή
ως οφθαλμού άνευ χαράς και συμπαθείας
ουδέν ευρίσκοντος άξιον ευσταθείας.
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)

http://en.wikipedia.org/wiki/Constantine_P._Cavafy
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgJd-aAXCCzzttQEJpNt_q2NrbqcwIz8OfCmKHGWtpTdYBfF7x55sSuQVZhknDM6HY6jCiRy17HifHIc_Z8VXWkzHTQo6gx640lINCmfHUsar35sot0wPZo38W29UzPhD67rGqktB6OHHV/s1600/%25CE%259A%25CE%2591%25CE%2592%25CE%2591%25CE%25A6%25CE%2597%25CE%25A311.JPG

Cavafy’s Life 1890s–1911--  http://www.lsa.umich.edu/kelsey/galleries/exhibits/cavafy/cavafy%27slife4.html

 http://photo.ekathimerini.com/kath/engs/img/LIFE/2012/11/cavafy.jpg

Constantin Cavafy: “Days of 1903″

DAYS OF 1903
I never found them again–all lost so quickly…
the poetic eyes, the pale face…
in the darkening street…

I never found them again—mine entirely by chance,
and so easily given up,
then longed for so painfully.
The poetic eyes, the pale face,
those lips—I never found them again.

Φωτογραφία και βιογραφικό σημείωμα του Kαβάφη από το "Hμερολόγιον 1899" του Δρακόπουλου.
http://www.kavafis.gr/poems/content.asp?id=222&cat=4


Το διαβατήριο του Κωνσταντίνου Καβάφη («Επάγγελμα: Ποιητής»), με διπλή χρονολογία γέννησης (και οι δύο λανθασμένες!). 

 H Xαρίκλεια Kαβάφη, μητέρα του ποιητή, στα πρώτα χρόνια του γάμου της, στην Aγγλία. H φωτογραφία αυτή βρισκόταν κορνιζαρισμένη στο σαλόνι του Kαβάφη.
 O μικρός Kωνσταντίνος Kαβάφης, σε ηλικία 2 ετών, ανάμεσα στους αδελφούς του Tζων (αριστερά) και Παύλο (δεξιά). H χρονολογία στη φωτογραφία γραμμένη με το χέρι του ποιητή. 
 O Kωνσταντίνος Kαβάφης, σε φωτογραφία βγαλμένη στην Aλεξάνδρεια, πιθανώς το 1890.
http://lw.lsa.umich.edu/kelsey/galleries/Exhibits/cavafy/Cavafy%20Hall%20EPS.jpg

Body, Remember.... 

Body, remember not only how much you were loved,
not only the beds you lay on,
but also those desires that glowed openly
in eyes that looked at you,
trembled for you in the voices—

only some chance obstacle frustrated them.

Now that it’s all finally in the past,
it seems almost as if you gave yourself
to those desires too—how they glowed,
remember, in eyes that looked at you,
remember, body, how they trembled for you in those voices.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhMVgKM0C1DH6o4E3CNdBXgFBYK8s6wV6IBTI9KDa6CM_Valgqcr8x3AbF0bUqLPR3MhqkQlD7Di41NNT5HVb22ofZIgwranoLl2mWSUy0j_ZqMfSIua_3EDvvTDalHmWRBNTY0sKNO8w4/s640/thermopyles+Kavafi+Patr.jpg 
 As Much As You Can
And if you can’t shape your life the way you want,
at least try as much as you can
not to degrade it
by too much contact with the world,
by too much activity and talk.


Try not to degrade it by dragging it along,
taking it around and exposing it so often
to the daily silliness
of social events and parties,
until it comes to seem a boring hanger-on.
Translated by Edmund Keeley/Philip Sherrard
 http://dimartblog.files.wordpress.com/2013/04/mg_4264.jpg
ITHACA

As you set out for Ithaka
hope your road is a long one,
full of adventure, full of discovery.
Laistrygonians, Cyclops,
angry Poseidon—don’t be afraid of them:
you’ll never find things like that on your way
as long as you keep your thoughts raised high,
as long as a rare excitement
stirs your spirit and your body.
Laistrygonians, Cyclops,
wild Poseidon—you won’t encounter them
unless you bring them along inside your soul,
unless your soul sets them up in front of you.

Hope your road is a long one.
May there be many summer mornings when,
with what pleasure, what joy,
you enter harbors you’re seeing for the first time;
may you stop at Phoenician trading stations
to buy fine things,
mother of pearl and coral, amber and ebony,
sensual perfume of every kind—
as many sensual perfumes as you can;
and may you visit many Egyptian cities
to learn and go on learning from their scholars.

Keep Ithaka always in your mind.
Arriving there is what you’re destined for.
But don’t hurry the journey at all.
Better if it lasts for years,
so you’re old by the time you reach the island,
wealthy with all you’ve gained on the way,
not expecting Ithaka to make you rich.

Ithaka gave you the marvelous journey.
Without her you wouldn't have set out.
She has nothing left to give you now.

And if you find her poor, Ithaka won’t have fooled you.
Wise as you will have become, so full of experience,
you’ll have understood by then what these Ithakas mean.




DESIRES
Like beautiful bodies of the dead who had not grown old
and they shut them, with tears, in a magnificent mausoleum,
with roses at the head and jasmine at the feet -
this is what desires resemble that have passed
without fulfillment; with none of them having achieved
a night of sensual delight, or a bright morning.


ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν
και τάκλεισαν, με δάκρυα, σε μαυσωλείο λαμπρό,
με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά -
έτσ' η επιθυμίες μοιάζουν που επέρασαν
χωρίς να εκπληρωθούν· χωρίς ν' αξιωθεί καμιά
της ηδονής μια νύχτα, ή ένα πρωϊ της φεγγερό.


http://cavafis.compupress.gr/cavafy34.jpg
http://air.news.gr/cov/ka/kavafis1_b2.jpg
Poetry K.P. Kavafis
Recitation: Ellie Lambeti
Interpretation: Joan Faulkner
Music: Alex Karozas

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Εικόνα

Poems of Spring