Paul Eluard(Eugène Grindel)

Paul Eluard (French Poet)14 December 1895 – 26 November 1952

Biography

Paul Éluard, pseudonym of Eugène Grindel (born Dec. 14, 1895, Saint-Denis, Paris, Fr.—died Nov. 18, 1952, Charenton-le-Pont), French poet, one of the founders of the Surrealist movement with Louis Aragon and André Breton among others and one of the important lyrical poets of the 20th century.

Éluard rejected later Surrealism and joined the French Communist Party. Many of his works reflect the major events of the century, such as the World Wars, the Resistance against the Nazis, and the political and social ideals of the 20th-century.

I was born to know you

To give you your name

Freedom.
(in Poèsie et Vérité, 1942)
read more / here  http://www.poemhunter.com/paul-eluard/biography/
 "I hear your voice in all the world's noise." -Paul Eluard

Πωλ Ελυάρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Πωλ Ελυάρ (πραγματικό όνομα Eugène Grindel, 14 Δεκεμβρίου 1895 - 18 Νοεμβρίου 1952) ήταν Γάλλος ποιητής που δραστηριοποιήθηκε στα καλλιτεχνικά ρεύματα του ντανταϊσμού και του υπερρεαλισμού.

Βιογραφία 

Γεννήθηκε στην πόλη Σαιν-Ντενί, κοντά στο Παρίσι όπου πέρασε τα πρώτα του χρόνια. Στο διάστημα 1907-1911 γράφτηκε στη Σχολή Κολμπέρ όπου πραγματοποίησε σπουδές, ωστόσο σε ηλικία περίπου 17 ετών προσβλήθηκε από φυματίωση και αναγκάστηκε να τις διακόψει. Για δύο χρόνια, διέμεινε σε σανατόριο στο Νταβός της Ελβετίας όπου τελικά θεραπεύτηκε και αμέσως μετά, το 1914 κατατάχθηκε στον στρατό.

Το 1917 παντρεύτηκε την Helena Deluvina Diarkinoff, περισσότερο γνωστή ως Γκαλά, με την οποία απέκτησε και μία κόρη. Την ίδια περίοδο δημοσίευε τα πρώτα του ποιήματα, αρχικά με τη συλλογή Το Χρέος και η Ανησυχία και αργότερα με τα Ποιήματα για την Ειρήνη (1918), τα οποία προκάλεσαν και το ενδιαφέρον του Ζαν Πωλάν, εκδότη της επιθεώρησης Spectateur. Παράλληλα, ο Ελυάρ γνωρίστηκε με τουςΑντρέ Μπρετόν, Λουί Αραγκόν και Τριστάν Τζαρά, με τους οποίους συμμετείχε αρχικά στο κίνημα του ντανταϊσμού και αργότερα του υπερρεαλισμού. Αποτέλεσε έναν από τους ιδρυτές της επιθεώρησης των υπερρεαλιστών Litterature καθώς και της μεταγενέστερης έκδοσης La Revolution Surrealiste. Παρέμεινε στις τάξεις της υπερρεαλιστικής ομάδας του Παρισιού μέχρι το 1938.

Κατά τη διαρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση, ως μέλος του κομμουνιστικού κόμματος.

Πέθανε το 1952 από καρδιακή προσβολή. Θεωρείται μέχρι σήμερα ένας από τους σημαντικότερους ποιητές του υπερρεαλισμού.

 Nusch et Paul Eluard

Poems

‘She Looks Into Me…’

She looks into me
The unknowing heart
To see if I love
She has confidence she forgets
Under the clouds of her eyelids
Her head falls asleep in my hands
Where are we
Together inseparable
Alive alive
He alive she alive
And my head rolls through her dreams.

Paul Eluard

 Lee Miller The poet Paul Eluard and his wife Nusch.

A Single Smile

A single smile disputes
Each star with the gathering night
A single smile for us both

And the blue of your joyful eyes
Against the mass of night
Finding its flame in my eyes

I have seen by needing to know
The deep night create the day
With no change in our appearance.

Paul Eluard

 André Breton, Salvador Dali, René Crevel, Paul Eluard. Surrealisti! 1930

 Στον Πάμπλο Πικάσο -Μετάφραση-  Ανέστης Μελιδώνης

Ένα πλήθος πορτρέτα
Το ένα είναι περιφρόνηση το άλλο κατάκτηση
Ένα άλλο νερό κάθαρο και παφλάζον
Ένα άλλο καμπάνα δροσιάς
Το πιο υπέροχο είναι ένα φάντασμα
Πάει στη γη και γοητεύει τους ομοίους του

Να τα πορτρέτα μιας φίλης
Που κρύβουν το γάλα του στήθους της
Κάτω από ένα ύφασμα εκθαμβωτικό
Απέναντι στο διάγραμμα του προσώπου της
Ένας φτωχούλης μικρός ήλιος τρέμει
Καθρέφτης τρυφερός

Καθρέφτης κάθε αλήθειας
Κάθε πρωινού παράθυρου
Για έναν αρχαίο και γαλάζιο χορό
Στην άκρη δυο αθώων ματιών
Πορτρέτα ευαίσθητα και γεμάτα εμπιστοσύνη
Ιδεατά ερωτευμένα.

 Maria Benz "Nusch" y Paul Eluard

Nusch

The sentiments apparent
The lightness of approach
The tresses of caresses.

Without worry or suspicion
Your eyes confide in what they see
Seen by what they gaze at.

Confidence of crystal
Between two mirrors
At night your eyes are lost
To fuse waking to desire.

Paul Eluard

http://www.poemhunter.com/paul-eluard/poems/page-2/?a=a&l=1&y= 

 Nusch Eluard (couchée à plat ventre sur la plage), 1936-37 Photo - Dora Maar

 (1929 – Ο έρωτας η ποίηση)


Δεν ξέρει να στήνει παγίδες
Έχει μάτια μόνο για την ομορφιά της
Τόσο απλή τόσο απλή γοητεύει
Και είναι τα μάτια της που την αλυσοδένουν
Και είναι που σε μένα στηρίζεται
Και είναι πάνω της που ρίχνει
Το ιπτάμενο δίχτυ των χαδιών.


(1929 – Ο έρωτας η ποίηση)


Χώρισα από σένα
Μα ο έρωτας προϋπήρχε ακόμα
Κι όταν άπλωσα τα χέρια
Η οδύνη ήρθε να τον κάνει πιο πικρό
Να πιω όλη την έρημο

Για να αποχωριστώ τον εαυτό μου.
(1929 – Ο έρωτας η ποίηση)
 Μετάφραση-  Ανέστης Μελιδώνης
 

 Nusch Éluard with  Mirror by Man Ray

 Ακόμα κι όταν κοιμόμαστε - Πωλ Ελυάρ

Ακόμα κι όταν κοιμόμαστε, αγρυπνούμε ο ένας
Στο πλευρό του άλλου.
Κι αυτή η αγάπη, πιο βαριά από τ' ώριμο φρούτο της λίμνης,
Δίχως γέλιο και δίχως κλάμα, εδώ και πάντα,
Μια μέρα, μετά μια μέρα και μια νύχτα, μετά από μας. ---

Paul Eluard - Even when we sleep

Even when we sleep we watch over each other
And this love heavier than a lake's ripe fruit
Without laughter or tears lasts forever
One day after another one night after us.

 Nusch & Paul Eluard - Photo by Lee Miller

Στέκεται ορθή στα βλέφαρά μου
και τα μαλλιά της μπλέκονται μες στα δικά μου.
Έχει το σχήμα των χεριών μου,
έχει το χρώμα των ματιών μου.
Βυθίζεται μες στη σκιά μου
σα μια πέτρα στον ουρανό.

Έχει τα μάτια της πάντ’ ανοιχτά
και δε μ’ αφήνει σ’ ύπνο να γείρω.
Τα όνειρά της μέσα στο φως
σβήνουν τον ήλιο
με κάνουν να γελώ, να κλαίω και να γελώ
και να μιλώ χωρίς να έχω τίποτα να πω.

Από τη συλλογή "Των Αλγηδόνων πρωτεύουσα".
Μετάφραση του "L' amoureuse"  από το έργο "Capitale de la douleur".

 Απροσπέλαστος

Κανένας στόχος δεν αποσπά
Τον ταξιδιώτη που ‘ναι τρυπημένος από βέλη
Τον ταξιδιώτη που ‘ναι ακούραστος.
(1940 – Το ανοιχτό βιβλίο Ι)http://www.vakxikon.gr/content/view/1555/9767/lang,el/
 
Αποσπασματικός λόγος -Πωλ Ελυάρ
Τα μάτια της είναι πύργοι φωτισμένοι
κάτω απ΄ το γυμνό της μέτωπο

Στο διάφανο λουλούδι
οι γυρισμοί της σκέψης
ακυρώνουν τις λέξεις που είναι κούφιες

Αυτή διαλύει όλες τις εικόνες
θαμπώνει τον έρωτα και τους δύστροπους ίσκιους του
αυτή αγαπάει - αγαπάει να ξεχαστεί 

 Αγάπη μου για να φουντώσουν οι πόθοι μου
βάλε τα χείλη σου στον ουρανό τις λέξεις σου σαν άστρο
τα φιλιά σου μες στη νύχτα φλογερά
και σφίξε τα μπράτσα σου γύρω μου
όπως μια φλόγα στο σημείο που λμπαδιάζει
τα όνειρά μου είναι στον κόσμο
καθαρά και διαιωνισμένα
Κι όταν δεν έισαι δίπλα μου
ονειρεύομαι ότι κοιμάμαι , ονειρεύομαι ότι ονειρεύομαι 
 Ο ύπνος έχει πάρει τ αποτύπωμά σου
και το χρώμα από τα μάτια σου

 Ακουμπάει πάνω μου
η καρδιά αγνοεί
που κοιτάζει πόσο την αγαπώ
αυτή έχει εμπιστοσύνη αυτή ξέχασε
τα σύννεφα κάτω από τα ματόκλαδά της
το κεφάλι της αποκοιμισμένο στα χέρια μου
που είμαστε εμείς
μαζί αχώριστοι
ζωντανοί , ζωντανοί
ζωντανός ζωντανή
και το κεφάλι μου κυλάει στα όνειρά της

ΧΧ

Την αυγή σ αγαπώ σε έιχα όλη νύχτα μες στις φλέβες
όλη τη νύχτα σε κοιτούσα
σε έιχα όλη ψηλαφίσει είμαι σίγουρος των σκοταδιών
αυτά μου δίνουν τη δύναμη
που σ αγκαλιάζω
που σε κουναω ποθώντας τη ζωη
στο στήθος μου τ ακίνητο
τη δύναμη που σε σηκώνω
που ελευθερώνεσαι που χάνεσαι
φλόγα αθέατη μες στην ημέρα

Αν εσύ φύγεις η πόρτα ανοίγει πάνω στη μέρα
αν εσύ φυγεις η πόρτα ανοίγει πάνω σε μένα
ΧΧΙ
Τα μάτια της ξαναχύνουν το φως
και το φως τη σιωπή
για να μην ξαναγνωριστούν
να ξαναζήσουν στην αφάνεια 

 Για να δώσεις στη γυναίκα
τη μοναχική και τη συλλογισμένη
τη μορφή των χαδιών
που ονειρεύτηκε

Για να ‘ναι η έρημος μες στη σκιά
Κι όχι διόλου μες στη σκιά Μου
Όλα ορίστε
Δίνω
Τ’ αγαθά μου
Όλα τα Δικαιώματά μου.

 Η αναπνοή σου ετοιμάζει τις απαντήσεις μου
ακούω τον άνεμο ξέρω αυτό που λες
και συνδέω τους θορύβους που σου δίνουν ζωή
πάνω σε ένα δρόμο που η ηχώ χτυπάει σε όλες τις καρδιές
αν και η πόρτα και τα παραθυρόφυλλα κλείσανε
η ατολμία μου ακούει τη βροντή των θορύβων
και οι μουγγοί ζητάνε να διυλίσω τη νύχτα τους
ακούμε αυτό που κοιμάται σε μας ανέκφραστο

Θα διασχιστούν οι περιορισμοί μας

Ήμουνα μακριά πεινούσα διψούσα για μια επαφή

Η αφή σου μοιάζει των καρπερών χωμάτων
των χωμάτων των εξαντλημένων
από τ όργωμα των αρότρων των βροχών και των καλοκαιριών
η αφή σου δημιουργεί ένα πρόσωπο από φύλλα
ένα σώμα χορταρένιο ένα σώμα πεσμένο σε ένα θάμνο
το χέρι σου με προστατεύει από τσουκνίδες κι από βάτους

Τα χάδια μου θεμελιώνουν τα όνειρα μου σε ένα μόνο
οξυδερκή και πιστό ένα όνειρο της διάρκειας. Paul Eluard(Eugène Grindel)